Emoties zijn voor veel mensen iets ingewikkelds. Het voelt naakt, bloot en je laat een soort kwetsbaarheid zien die eigenlijk voorbehouden is aan anderen. Toch maakt emotioneel vaardig zijn je een betere leidinggevende.
Het verhaal dat jij aan jezelf vertelt over jezelf is heel belangrijk voor hoe anderen ook tegen je aan kijken. Soms moet je je verhaal herschrijven omdat het helemaal niet klopt. Als jij jezelf als held van je eigen verhaal ziet, dan ga jij je er ook meer naar gedragen.
Kwetsbaarheid zien als kracht in plaats van als zwakte is voor veel leiders ingewikkeld. Het geldt wel voor anderen maar niet voor henzelf.
Betrokkenheid vergroten betekent betrokkenheid tonen en is niet zo vanzelfsprekend als je soms leest in een vacaturetekst.
Leiding geven aan een re-integrerende medewerker is niet altijd makkelijk. Maar je kunt het goed doen en ook een hoop fout doen. Ik heb een aantal fouten op een rijtje gezet.
Is ietsje minder nog oke of moet het allemaal groot, groter, grootst zijn? Moet je groot dromen of mag je nog de kleinschaligheid opzoeken?
