Als jij je ook redelijk vaak overweldigd voelt door het maar altijd ‘aan’ staan, altijd net iets meer doen dan de rest en jezelf tot het uiterste pusht, lees dan even verder ;-)
Ik wil je namelijk eens meenemen in het verhaal van Bart. Bart is een jonge ambitieuze manager die ik vorig jaar begeleidde. Bart had het druk. Te druk. Er was teveel werk, uitvoerend werk en sturend werk als leidinggevende. Er kwamen allerlei projecten op zijn pad die voor zijn carriere fantastisch waren om te doen, wat hem als manager ook echt op de kaart zette. Zijn eigen manager zag ook graag dat hij dat deed. Bart was thuis vaak nog aan het werk om alles af te krijgen. Zelfs in het weekend gingen er nog wel eens een paar uur naar het werk.
En inmiddels begon het te knagen. Bart was zo hard bezig om alles goed te laten verlopen dat hij hier en daar een steek liet vallen. Waardoor hij nog harder ging werken. Uiteindelijk kwam Bart terecht in die vicieuze cirkel van hard werken en veel doen, naar stressvol leven en slecht slapen. Hij kon zich steeds minder goed focussen en concentreren. Bart vond dat hij last had van hoge werkdruk en daardoor stress had.
Maar toen we dieper ingingen op waar het eigenlijk om draaide kwamen we tot de conclusie dat het niet zozeer ging om de hoeveelheid werk die hij had maar veel ging om de verwachtingen die we hebben over tijd en over onszelf. Daar hoort ook bij de verwachtingen die we denken dat anderen over ons hebben.
Bart dacht namelijk ook dat hij te weinig tijd had, maar tijd was eigenlijk helemaal niet het probleem. Bart moest kiezen. Prioriteiten stellen. Bij hem was alles een prioriteit, alles was belangrijk, grote klussen, kleine klussen het maakte niet uit. Alles was even belangrijk.
Dit was een belangrijk inzicht voor Bart. Leren keuzes maken. Prioriteiten stellen. Er ook achter komen op basis waarvan je dan de keuze maakt hoorde daar ook bij. Als je tijd beperkt is, en dat is ie, dan moet je die tijd wel besteden. Aan iets dat belangrijk is. Voor jou of je team, dat wordt het volgende punt om te onderzoeken.
Een ander belangrijk punt was dat we heel vaak gestresst raken van het van alles op de hoogte willen zijn. Of in ieder geval het idee hebben dat we op de hoogte moeten zijn. Dit resulteert in het reageren op elk bericht dat binnen komt. Of het nu op je telefoon is of op je pc met een email, dat maakt niet uit. Bij elk pingeltje of icoontje of andersoortige melding voelen we de drang om te reageren. Op zijn minst om te kijken.
We vinden dat we bij alle vergaderingen moeten zijn. Alle overleggen. Alle rapporten moeten hebben gelezen die we in CC hebben ontvangen. Ook van alle emailberichten die in CC zijn gestuurd moeten we weet hebben. Want wat als we iets niet gehoord, gelezen of gezien hebben…en we niet mee kunnen doen of praten met de rest.
Feit is dat we never de nooit niet van alles op de hoogte kunnen zijn. Dit zijn onrealistische verwachtingen die we onszelf opleggen.
Dus ook met Bart ben ik gaan kijken hoe je effectief en productief met je tijd om kunt gaan. Wat kun en wil je wel doen en wat niet? Welke verwachtingen zijn dan wel reëel?
Wat Bart heeft geleerd tijdens mijn begeleiding is hoe het stond met zijn eigen ABC. ABC staat voor autonomie, binding en competentie. Bart heeft gewerkt aan autonomie waardoor hij nu de vrijheid ervaart zijn eigen keuzes te maken, naar wat hij denkt dat goed is rekening houdend met de mensen om hem heen. Bijvoorbeeld zijn team.
In andere woorden betekent dit dat Bart heeft geleerd zichzelf te leiden waarmee hij ook beter zijn team leidt. Zelfmanagement door stressmanagement.
Deze ABC geldt voor ieder individu en is ook te vertalen naar je manier van leidinggeven. Dit zorgde voor nog meer rust bij Bart. Hij werkt inmiddels niet meer ’s avonds en in het weekend en dat is ook niet meer nodig. Is het wel een keer nodig, dan is het sporadisch en zijn eigen keus, wat de volgende dag ook weer rust oplevert. Deze hele gemoedstoestand straalt hij ook uit naar zijn team waardoor zij ook meer rust ervaren terwijl de teamdoelen keer op keer gehaald worden. Bart en zijn team zitten goed in hun vel, zijn bezig waar ze goed in zijn en gaan met plezier naar het werk.
Als jij je herkent in dit verhaal van Bart, dan heb ik het volgende advies voor je:
- Breng eens in kaart waar je onrust en stress gevoelens vandaan komen. Blijf je zelf uitdagen door een aantal keer de vraag te stellen of dat echt alles is of dat er wellicht meer aan de hand is. Heel vaak zit er namelijk wat achter of onder je eerste ogenschijnlijke probleem.
- Houd voor ogen dat die mindshift van stress door zaken (de hoeveelheid werk) naar stress door zorgen wellicht nodig is. Die laatste vraagt zelfmanagement en is te leren. Leg je zelf niet die onrealistische verwachtingen op. Wanneer je dat moeilijk vindt om te bepalen, vraag eens anderen. Vraag mensen om je heen wat realistisch is.
Kom je er niet helemaal uit of wil je doorpakken en het echt anders gaan doen? Vraag dan bij mij een gratis persoonlijk strategiegesprek aan. Ik kijk graag met je mee.
