“Degene die terug staart in de spiegel is je grootste tegenstander.” Herkent je de uitspraak? Het komt uit de film Creed waar Rocky Adonis Johnson (zoon van Apollo) traint. Ja ik houd van de Rocky films, quilty…ik heb ze allemaal gezien. Meerdere keren. En daar zitten soms mooie uitspraken bij, zoals deze.
Rocky staat met Johnson voor de spiegel en zegt: “degene die terug staart in de spiegel is je grootste tegenstander. Iedere keer als je de ring in stapt is hij er ook. Wat doet hij als je een stoot maakt? Juist, hij slaat terug. Iedere keer. Degene in de spiegel is je grootste tegenstander. In de ring en in het leven.”
Grootste tegenstander
En dit is precies wat mijn cliënten ook zeggen. Elke leider, elke ondernemer, elke manager die ik heb gecoacht geeft het volgende antwoord op mijn vraag. Als ik het met ze ga hebben over doelen bereiken en wat de wens is, vraag ik ook altijd wat de reden kan zijn dat het niet lukt, wat het grootste obstakel is. En steevast is het antwoord: ikzelf.
Herken jij dat ook? Dat jij zelf je eigen obstakel bent, je grootste criticaster en misschien wel je ergste vijand?
Zo verging het Daniel ook. Daniel is financieel manager bij een internationaal autobedrijf met grote ambitieuze doelen en hij heeft op redelijk jonge leeftijd een hoge managementfunctie gekregen en stuurde een team van ongeveer 15 man aan. Hij was jong, gedreven en wilde aan zijn eigen manager laten zien dat hij de functie meer dan waard was. Gezien het internationale karakter van de organisatie en zijn hoge positie, kwam het vaak voor dat hij vergaderingen had in verschillende tijdzones. Lang verhaal kort: het werd eerder regel dan uitzondering dat Daniel dagen maakte van 16 tot soms wel 18 uur werken, nog net even kon eten, en maar 4 tot 5 uur sliep. Zijn drang om de beste jongste financieel manager te zijn en vooral om zijn eigen manager trots te laten zijn op hem, koste hem bijna alles.
In gevecht met zichzelf
Hij ging keihard onderuit. Verloor bijna zijn relatie. Verloor zijn sanity. Verloor de connectie met zijn manager en zelfs zijn functie want de boel werd opnieuw ingericht. Het duurde lang bij hem voordat hij anders kon kijken naar zijn situatie en vooral ook zijn aandeel in het geheel. Zijn manier van werken, van kijken naar succes en prestatie en zijn enorme drive waren in het begin echt zijn demonen. Hij moest echt leren die demonen te temmen want hij was een gevaar voor zichzelf. We zijn aan het werk gegaan met zijn overtuigingen en aannames, met zijn gevoelens en ook angsten en zijn diepe verlangen naar acceptatie. Naar goed genoeg zijn, naar geslaagd zijn in het leven en dat hij trots kon zijn op zichzelf.
Via een ander pad op de weg terug
In het begin was het een gevecht. Echt zoals Rocky zegt. Een gevecht met jezelf, jij eigen grootste tegenstander. En nu? Daniel danst nu eerder met zichzelf dan dat hij vecht met zichzelf. Om maar even in de sporttermen te blijven. Hij heeft zoveel geleerd over hoe hij onderscheid kan maken tussen wat van hem is qua overtuigingen en opvattingen en wat van een ander is. Eerder leefde hij om te werken, nu werkt hij om te leven. En hij weet veel beter wat hij wil in het leven, wat hij belangrijk vindt en welke plek zijn werk hier in neemt.
Daniel is zeker op de weg terug maar niet meer via het zelfde pad als dat hij liep. Hij kiest nu zijn eigen pad. En zijn relatie? Ook dat gaat weer goed.
Herken jij dit ook? Dat jij je eigen grootste tegenstander bent? Dat je vaker vecht met jezelf dan dat je danst? Het belangrijkste is dat je gaat herkennen én erkennen waar jouw eigen overtuigingen zitten. Hoe denk je over bepaalde zaken, welke patronen heb jij zelf en werken ze voor je? Of, als je er goed bij stilstaat en over nadenkt, werken ze dan tegen je? Enorm zonde omdat het je groei en ontwikkeling als leider in de weg staat.
Net zoals Daniel kun je hierin groeien en als je daar wat hulp bij kunt gebruiken dan ben ik er voor je. Boek eens een gratis gesprek, dan kijken we waar jouw groei zit!
Geef een reactie