Moet je met de vuist op tafel slaan?

Leren over leiderschap

Een tijdje terug had ik een gesprek met een doorgewinterde HR Directeur die vond dat de managers en leidinggevenden meer over leiderschap moesten leren. Ze konden geen keuzes maken, wisten niet wat de prioriteiten waren, en namen geen beslissingen. Ze vond dat ze meer met de vuist op tafel moesten slaan.

Maar wat betekent dat eigenlijk, met de vuist op tafel slaan? En is dat wel echt nodig? Als het gaat om prioriteiten stellen, keuzes maken en beslissingen nemen, waarom moet dat met Wat nu als je het moeilijk vindt om de juiste prioriteiten te stellen en van daaruit keuzes te maken? Het klinkt zo makkelijk ‘met de vuist op tafel slaan’, maar er zijn zo veel redenen waarom je dat niet lukt. Bovendien is het maar de vraag of het ook nog is (of zou moeten zijn).

Iets moeilijk vinden is niet soft

Die redenen zijn vaak heel persoonlijk. Misschien heb je het altijd lastig gevonden om keuzes te maken. Omdat je misschien wel veel dacht aan wat anderen daarvan zouden vinden of gewoon omdat je gewend bent om rekening te houden met anderen. Een keuze maken tussen ‘ja’ zeggen tegen het één, betekent vaak ‘nee’ zeggen tegen iets anders. En als het dan om personen gaat wordt al weer iets lastiger. Dat je dat moeilijk vindt en liever niet doet, heet niet gek of soft, dat heet menselijk.

En het menselijk aspect is lange tijd ‘not done’ geweest onder leiders. Het zou namelijk je beoordelingsvermogen beïnvloeden. Alsof het iets vies is. Alsof dat erg is. Maar natuurlijk moet het je beoordelingsvermogen beïnvloeden!

Het menselijke aspect zorgt juist voor die empathie, dat inlevingsvermogen dat je nodig hebt om situaties in te schatten. Je moet er iets van vinden. Het naast je eigen normen en waarden leggen. Want als het goed is komen die overeen met de normen en waarden van het bedrijf. Het gaat er allemaal om hoe je met elkaar wilt omgaan. Hoe jij met je medewerkers wilt omgaan. En hoe je wilt dat zij met jou omgaan. Dus natuurlijk moet je je menselijk gedragen. En nee, dat is dus niet soft.

Iedereen zit in dat zelfde schuitje van kwetsbaarheid

Vroeger had ik ook last van. Meer dan nu. Ergens, ooit, op een gegeven moment is daarin iets veranderd. Dat betekent dat je daar dus stappen in kunt zetten. Het is niet iets dat van jou is, het is je gedrag. Bepaalde gedachten of gevoelens uiten zich in bepaald gedrag waardoor keuzes maken lastig is.

Voor mij is dat een zoektocht geweest, net zoals dat voor ieder ander geldt. Het vraagt zelfreflectie, je eigen handelen onder de loep nemen en jezelf kritische vragen stellen. Als jij ja zegt tegen iets, kijk dan ook kritisch waar je dan nee tegen zeg. Dat moet wel, je bent geen supermens, je kunt niet alles doen wat je leuk vindt. Ook al zou je het soms graag willen.

Dus leiderschap gaat in die zin ook over kwetsbaarheid. Jezelf kwetsbaar durven opstellen. Soms betekent dat dat je moet zeggen dat jij het ook niet weet. Dat jij vertrouwt op de sterke eigenschappen van je medewerkers. En dus ook de verantwoording neemt als het een keer fout gaat. En vervolgens nog eens probeert. Het betekent voor mij ook dat je laat zien wanneer jou iets raakt. En juist daardoor een keus maakt. Of ondanks dat het je raakt, je een keus maakt. En om kwetsbaar te zijn is veiligheid nodig. Ervaar jij die veiligheid? Ervaren jouw medewerkers die veiligheid, durven zij zich bij jou ook kwetsbaar op te stellen?

Keuzes maken is ook vrijheid

Keuzes maken betekent ook een gevoel van vrijheid. Want door de keus die jij maakt, kun je je daar ook volledig op focussen en ervaren zoals jij dat wilt. Zoals het ook waard is.

En die keuze maakt ook de communicatie helder. Het schept duidelijkheid. En dat leidt uiteindelijk tot een beslissing. En dan hoef je dus helemaal niet met de vuist op tafel te slaan. In ieder geval niet zo hard.

Leiderschap gaat dus niet perse over met de vuist op tafel kunnen slaan. Het gaat over helderheid, keuzes maken, beslissingen nemen. En om veiligheid.

Wat betekent dat voor jou ‘met de vuist op tafel slaan’? Wat versta jij er onder en wat vind je dat je moet kunnen? Laat het me weten in een reactie!